Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

внутрь

1. нареч. усярэ́дзіну; уну́тр;

2. предлог с род. усярэ́дзіну (каго, чаго); уну́тр (каго, чаго).

внуча́та мн. уну́кі, -каў;

внуча́тный, внуча́тый траю́радны.

вну́чек уменьш.-ласк. уну́чак, -чка м.;

вну́ченька уменьш.-ласк. уну́чачка, -кі ж.;

вну́чка уну́чка, -кі ж.;

внучо́нок м., разг. унучаня́ и унучанё, -ня́ці ср.

внуша́емость мед. унуша́льнасць, -ці ж.;

внуша́ть несов.

1. (вызывать) выкліка́ць; (возбуждать) абуджа́ць; (вселять) усяля́ць, пасяля́ць, надава́ць; (навевать) навява́ць; (лечить внушением) унуша́ць;

э́то внуша́ет мне отвраще́ние гэ́та выкліка́е (абуджа́е) у мяне́ агі́ду;

его́ вид внуша́ет мне опасе́ние за его́ здоро́вье яго́ вы́гляд выкліка́е ў мяне́ (пасяля́е ў мяне́, навява́е мне) бо́язь за яго́ здаро́ўе;

внуша́ть страх выкліка́ць страх;

2. (поучать) навуча́ць; угаво́рваць; (подговаривать) намаўля́ць; (убеждать) перако́нваць;

всегда́ внуша́л ему́, что необходи́мо занима́ться заўсёды ўгаво́рваў (перако́нваў) яго́, што трэ́ба займа́цца;

внуша́ться страд. выкліка́цца; абуджа́цца; усяля́цца, пасяля́цца, надава́цца; навява́цца; унуша́цца; навуча́цца; угаво́рвацца; намаўля́цца; перако́нвацца; см. внуша́ть.