вале́ц
Verbum
анлайнавы слоўніквалёк
1. (вращающийся цилиндр) вало́к, -лка́
2. (бельевой — для полоскания) пра́нік, -ка
3. (в экипаже) ба́рак, -рка
4. (у весла) дзяржа́нне, -ння
валёр
валидо́л
ва́ликI ва́лік, -ка
ва́ликII ва́лік, -ка
валикообра́зный валікападо́бны.
валисне́рия
вали́тьI
вали́ть дере́вья валі́ць (зва́льваць) дрэ́вы;
вали́ть вину́ на кого́-л. зва́льваць (валі́ць) віну́ на каго́-не́будзь;
сиби́рская я́зва вали́ла скот сібі́рская я́зва валі́ла жывёлу;
ве́тер вали́л с ног ве́цер валі́ў з ног;
◊
вали́ть всё в одну́ ку́чу валі́ць усё ў адну́ ку́чу;
вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую валі́ць з хво́рай галавы́ на здаро́вую;
вали́ть че́рез пень коло́ду валі́ць це́раз пень кало́ду.
вали́тьII
снег вали́т хло́пьями снег ва́ліць камяка́мі;
наро́д так и ва́лит наро́д так і ва́ліць.