Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вале́ц техн. вале́ц, род. вальца́ м.

валёк м.

1. (вращающийся цилиндр) вало́к, -лка́ м.;

2. (бельевой — для полоскания) пра́нік, -ка м.; (для катания) кача́лка, -кі ж.;

3. (в экипаже) ба́рак, -рка м.; (для пристяжки) во́рчык, -ка м.;

4. (у весла) дзяржа́нне, -ння ср.

валёр жив. валёр, -ру м.

валидо́л фарм. валідо́л, -лу м.

ва́ликI ва́лік, -ка м.; см. валI.

ва́ликII ва́лік, -ка м., разг. ва́лак, -ка м.; см. валIII.

валикообра́зный валікападо́бны.

валисне́рия бот. валісне́рыя, -рыі ж.

вали́тьI несов., в разн. знач. валі́ць; зва́льваць;

вали́ть дере́вья валі́ць (зва́льваць) дрэ́вы;

вали́ть вину́ на кого́-л. зва́льваць (валі́ць) віну́ на каго́е́будзь;

сиби́рская я́зва вали́ла скот сібі́рская я́зва валі́ла жывёлу;

ве́тер вали́л с ног ве́цер валі́ў з ног;

вали́ть всё в одну́ ку́чу валі́ць усё ў адну́ ку́чу;

вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую валі́ць з хво́рай галавы́ на здаро́вую;

вали́ть че́рез пень коло́ду валі́ць це́раз пень кало́ду.

вали́тьII несов. валі́ць;

снег вали́т хло́пьями снег ва́ліць камяка́мі;

наро́д так и ва́лит наро́д так і ва́ліць.