umyć
зак. умыць, памыць, вымыць;
umyć buty z błota — вымыць чаравікі ад бруду
umyć się
зак. умыцца, памыцца, вымыцца
umykać
umyka|ć
незак. кніжн. komu, przed kim уцякаць ад каго;
~ć przed rodzicami — уцякаць ад бацькоў;
co umykać uwadze — што застаецца па-за ўвагай
umysł, ~u
м.
1. розум;
wielki umysł — светлы розум;
2. ~y мн. грамадская думка;
z ~u — знарок, назнарок, наўмысна, сумысле
umysłowo
разумова;
niedorozwinięty umysłowo — разумова адсталы;
chory umysłowo — псіхічна хворы
umysłowość
ж. розум; інтэлект; склад розуму
umysłowy
umysłow|y
разумовы;
zdolności ~e — разумовыя здольнасці;
pracownik ~y — работнік разумовай працы;
praca ~a — разумовая праца
umyślić
зак. кніжн. задумаць; замысліць
umyślnie
наўмысна, знарок, назнарок, сумысле;
umyślnie wprowadzić w błąd — наўмысна падмануць