Verbum

ubić

зак.

1. утрамбаваць; укачаць;

ubić drogę — укачаць дарогу;

2. збіць;

ubić śmietanę — збіць смятану;

ubić interes разм. згаварыцца, дамовіцца

ubiec

ubie|c

зак.

1. прабегчы; адбегчы;

2. мінуць; прайсці (пра час);

3. апярэдзіць, выперадзіць;

on mnie znowu ~gł — ён зноў мяне апярэдзіў

ubiegać

незак.

1. прабягаць;

2. мінаць; праходзіць; заканчвацца (пра час);

3. апярэджваць, выпярэджваць

ubiegać się

ubiega|ć się

незак. кніжн. хадайнічаць, старацца, дамагацца, дабівацца;

ubiegać się o pracę — шукаць працу;

ubiegać się o wizę — хадайнічаць аб візе;

~ć się o azyl — дабівацца прытулку

ubiegłoroczny

ubiegłoroczn|y

мінулагодні; леташні;

~a susza — мінулагодняя (леташняя) засуха

ubiegły

мінулы, леташні;

ubiegły rok — мінулы год

ubielić

зак. выбеліць, убяліць (аб сцяну рукаў, плечы); зрабіць белым

ubielić się

зак. выбеліцца, убяліцца (аб сцяну рукаў, плечы);

2. пакласці бялілы (на твар)

ubierać

незак.

1. адзяваць, апранаць;

2. аздабляць, упрыгожваць, прыбіраць

ubieralnia

ж. перан. прыбіральня; гардэроб