Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż
aeilłoóryz.

ubyć

uby|ć

зак. зменшыцца, спасці, убыць;

~ło zapasów — запасы зменшыліся;

~ło mi na wadze — я страціў (страціла) вагу

ubytek, ~ku

ubyt|ek

м.

1. змяншэнне;

~ek słuchu — пагаршэнне слыху;

2. страта, урон, шкода

ubywać

ubywa|ć

незак. кніжн. памяншацца, спадаць, убываць;

dnia ubywać — дзень змяншаецца (скарачаецца);

ubywać wody — вада сыходзіць;

ubywać mi sił — мае сілы убываюць