oniemiały
анямелы, знямелы
oniemieć
зак. анямець, знямець;
oniemieć z zachwytu (przerażenia) — анямець ад захаплення (страху)
onieśmielać
незак. бянтэжыць, збіваць з панталыку
onieśmielić
зак. збянтэжыць, збіць з панталыку
onieśmielony
збянтэжаны, збіты з панталыку