Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
ailłnoóprstuw.

okucie

okuci|e

н. акоўка;

~a okienne — аконная арматура

okuć

зак. акаваць; скаваць; закаваць

okuć w kajdany — закаваць (закуць) у кайданы

okularnik

м.

1. заал. кобра, змяя-акулярніца (Naja naja);

2. пагард.. акулярнік;

3. уст. оптык (майстар)

okulary

акуляры;

okulary (przeciw) słoneczne — цёмныя акуляры;

przez różowe okulary — праз ружовыя акуляры

okulawić

зак. зрабіць кульгавым;

okulawić konia — зрабіць каня кульгавым

okulawieć

зак.; гл. okuleć

okulbaczyć

зак. асядлаць

okuleć

зак. закульгаць, закульгавець, стаць кульгавым

okulista

м. акуліст

okulistyczny

афтальмалагічны