Verbum

ofiara

ofiar|a

ж.

1. ахвяра;

~a pożaru — ахвяра пажару;

paść ~ą intrygi — стаць (аказацца) ахвярай інтрыгі;

2. ахвяра; ахвярапрынашэнне;

nieść ~y bogom — прыносіць ахвяры багам;

3. ахвяраванне;

~a na pomnik — ахвяраванне на помнік;

składać (złożyć) co w ofierze — прыносіць (прынесці) што ў ахвяру; ахвяраваць чым

ofiarnie

самаахвярна, самааддана

ofiarność

ж. самаахвярнасць, самаадданасць

ofiarny

ofiarn|y

самаахвярны, самаадданы;

~a praca — самаадданая праца;

stać się kozłem ~ym — стаць ахвярным казлом

ofiarodawca

м. ахвяравальнік

ofiarodawczyni

ж. ахвяравальніца

ofiarować

зак. ахвяраваць, прынесці ў падарунак

ofiarowywać

незак. ахвяраваць, прыносіць ў падарунак

oficer

м. афіцэр;

oficer zawodowy — кадравы афіцэр

oficerki

мн. афіцэрскія боты