Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęgiklłnoóprsśuyż. /
cćdjlsś

mylić

myl|ić

незак.

1. kogoблытаць; уводзіць у зман; збіваць з толку (панталыку);

pozory ~ą — вонкавы выгляд падманлівы;

pan mnie z kimś ~i — вы мяне з кімсьці блытаеце;

2. co блытаць што; памыляцца ў чым

mylić się

myl|ić się

незак. памыляцца;

jeśli się nie ~ę — калі я не памыляюся;

~ą mi się te daty — я блытаюся ў датах

mylnie

памылкова

mylność

ж. памылковасць

mylny

памылковы