Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęghiklłmnoóprstuwy.
bcćdfgjklłmnprsśtzź

kusiciel

м. спакуснік

kusić

kusi|ć

незак. спакушаць, вабіць;

~ć los — спакушаць (выпрабоўваць) лёс;

kusić mnie, żeby to zrobić — ён спакушае (падбівае) мяне зрабіць гэта

kuso

1. коратка;

2. перан. кепска

kustosz

м. захавальнік фондаў (музея, бібліятэкі і г.д.), кусташ

kusy

1. куртаты; кароткі;

2. м. чорт

kuszący

спакуслівы, прывабны

kuszenie

н. спакушэнне; спакуса

kuszeta

ж.; гл. kuszetka 1, 2

kuszetka

ж.

1. вагон з ляжачымі месцамі;

2. ляжачае месца (у вагоне);

3. уст. канапка, сафа