Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęhilłmnoóruwzż.
bcdfijlłmnńprsśtź

gonciarz

м. майстар (спецыяліст) па вырабе гонтаў

gondola

ж. гандола

gondolier

м. гандальер

gong, ~u

м. гонг

gonić

goni|ć

незак.

1. (kogo/co) гнацца (за кім/ чым);

policjant gonić złodzieja — паліцэйскі гоніцца за злодзеeм;

~ć z wywieszonym językiem разм. лётаць высалапіўшы язык;

2. гнаць; падганяць;

wóźnica ~ł konia batem — возчык падганяў каня бізуном

gonić się

незак. ганяцца; бегаць навыперадкі

goniec

м.

1. ганец, пасланец, вястун; кур’ер;

2. шахм. слон

goniony

м. ганёны (старадаўні польскі танец)

gonitwa

ж.

1. пагоня; цкаванне;

2. беганіна;

3. спарт. заезд

gont, ~u

м. гонта;

dach kryty ~em — крыты гонтамі дах