gościć
gości|ć
незак.
1. прымаць гасцей;
w czasie wakacji ~liśmy u siebie krewnych — у час канікулаў у нас гасцілі сваякі;
2. гасціць, гасцяваць;
3. кніжн. частаваць
gościec
м. мед. рэўматызм, раматус
gościna
gościn|a
ж.
1. прыём; гасціннасць;
podziękować komu za ~ę — падзякаваць каму за гасціннасць;
2. знаходжанне ў гасцях; візіт; госці;
jechać w ~ę — ехаць у госці
gościniec
м.
1. гасцінец, бальшак, тракт;
2. уст. гасцінец, падарунак
gościnnie
гасцінна; ветліва; сардэчна;
wykładać gościnnie — быць запрошаным лектарам
gościnny
gościnn|y
гасцінны;
pokój ~y — пакой для гасцей;
~e progi перан. гасцінны дом;
~e występy — гастролі
gość
ж.
1. госць;
nieproszony ~ć — няпрошаны госць;
2. разм. наведвальнік, наведнік, кліент (у сталоўцы, цырульні і да т.п.);
3. жылец, пастаялец (у гасцініцы);
4. разм. кліент (пра незнаёмага мужчыну);
~ć nie w porę gorszy od Tatarzyna — няпрошаны госць горшы за татарына; няпрошанаму госцю лыжкі няма