Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

gł.

1. = główny — галоўны;

2. = głębokość — глыбіня

gładki

гладкі; роўны; плаўны;

gładki w obejściu — ветлівы ў абыходжанні;

rozbój na ~ej drodze — разбой на вялікай дарозе (сярод белага дня)

gładko

гладка; роўна;

była gładko uczesana — яе валасы былі гладка зачасаныя;

wszystko poszło gładko — усё пайшло гладка;

wymówić się gładko — спрытна адгаварыцца

gładkość

ж. гладкасць; роўнасць

gładzić

незак.

1. выраўноўваць; паліраваць;

2. гладзіць, лашчыць;

gładzić kogo po głowie — лашчыць каго па галаве

głaskać

незак. гладзіць, песціць, лашчыць;

głaskać kogo po ręce — гладзіць каго па руцэ

głaz, ~u

м.

1. скала;

2. валун;

~y narzutowe геал. эратычныя валуны;

on jest zimny jak głaz — ён халодны як камень;

milczeć jak głaz — маўчаць як скала;

serce twarde jak głaz — сэрца цвёрдае як скала

głąb

I м.

1. храпка, качарыжка, качан;

2. разм. дурань

II ж.

глыб, глыбіня;

w głąb — углыб, углыбіню;

w głębi — у глыбіні

głębia

ж. глыб, глыбіня;

w głębia obrazu — на дальнім плане карціны;

w głębia duszy — у глыбіні душы

głębiej

глыбей