Verbum

natręctwo

н. нахабнасць; назойлівасць, дакучнасць, дакучлівасць

natręt

м. нахабнік; назойлівы (дакучлівы) чалавек; нахаба; назола

natrętny

назойлівы, дакучлівы, надакучлівы;

~a myśl — неадчэпная (дакучная) думка;

~a mucha — дакучная муха

natrudzić się

зак. напрацавацца, намучыцца

natrysk, ~u

м. душ;

wziąć natrysk — прыняць душ;

гл. prysznic

natryskowy

душавы

natrząsać

незак. натрасаць, натрэсваць

natrząsać się

незак. здзекавацца, насміхацца з каго

natrząść

зак. натрэсці

natrzeć

зак.

1. пайсці ў наступ (наступленне);

2. нацерці;

natrzeć plecy — нацерці плечы (спіну);

natrzeć uszu — намыліць шыю