Verbum

ustanowić

зак.

1. устанавіць;

2. юр. прызначыць (на пасаду)

ustanowienie

н. устанаўленне

ustatkować się

зак. пасталець

ustawa

ж. закон; статут; палажэнне;

~a wyborcza — палажэнне аб выбарах;

projekt ~y — праект закона;

~a prawna — юрыдычны закон;

~a prywatyzacyjna — закон аб прыватызацыі;

~a skarbowa — фінансавы закон; закон аб фінансах;

uchwalić ~ę — прыняць закон;

~a zasadnicza — канстытуцыя (асноўны закон)

ustawać

незак.

1. спыняцца; пераставаць;

nie ustawać w wysiłkach — не спыняць намаганняў;

2. стамляцца, зморвацца, знясільвацца

ustawiać

незак.

1. ставіць; расстаўляць; размяшчаць;

ustawiać książki na półkach — расстаўляць кнігі на паліцах;

2. ставіць, настаўляць, настройваць;

ustawiać budzik — настаўляць (ставіць) будзільнік;

3. разм. павучаць

ustawiać się

незак. станавіцца; расстаўляцца; размяшчацца, размяркоўвацца

ustawicznie

пастаянна; безупынна, бесперастанку

ustawiczny

пастаянны, безупынны;

~e narzekania — пастаянныя нараканні

ustawić

зак. уставіць, расставіць