Verbum

narzucić

зак.

1. накінуць;

2. навязаць;

narzucić komu swoje towarzystwo — навязаць каму сваю кампанію

narzucić się

зак. прычапіцца, навязацца;

гл. narzucać się

narzut, ~u

м.

1. эк. налічэнне, нацэнка, налік;

narzut kosztów — налічэнне затрат;

narzut procentowy — працэнтная нацэнка;

z ~em — з нацэнкай;

2. накідка; накідванне

narzuta

ж. посцілка; покрыва

narzutka

ж. накідка

narzutowy

наносны;

głazy ~e — валуны

narzynać

незак. нарэзваць; наразаць

narżnąć

зак.; гл. narznąć