Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dyrektor

м. дырэктар;

dyrektor fabryki — дырэктар фабрыкі;

dyrektor do spraw eksportu — дырэктар пa экспарце;

dyrektor do spraw finansowych — фінансавы дырэктар;

dyrektor do spraw zbytu — дырэктар пa збыце;

dyrektor naczelny — генеральны дырэктар

dyrektorka

ж. разм. дырэктар (жанчына); дырэктарка

dyrektorski

дырэктарскі

dyrektorstwo

н.

1. пасада дырэктара; дырэктарства;

2. дырэктар з жонкай

dyrektywa

ж. дырэктыва;

działać zgodnie z ~mi — дзейнічаць згодна з дырэктывамі

dyrektywny

дырэктыўны, катэгарычны

dyrygencki

дырыжорскі

dyrygent

м. дырыжор

dyrygentka

ж. дырыжор (жанчына); дырыжорка

dyrygować

незак.

1. дырыжыраваць;

dyrygować orkiestrą — дырыжыраваць аркестрам;

2. разм. кіраваць; распараджацца