Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

współuczestnik

м. саўдзельнік

współudział, ~u

м. удзел; саўдзел

współwięzień

м. сукамернік

współwłaścicel

м. саўладальнік

współwyznawca

м. аднаверац, адзінаверац

współzależność

ж. узаемазалежнасць

współzałeżny

узаемазалежны

współzawodnictwo

н. спаборніцтва; саперніцтва;

współzawodnictwo zespołowe — калектыўнае спаборніцтва

współzawodniczyć

незак. спаборнічаць; сапернічаць

współzawodnik

м. удзельнік спаборніцтва; спаборнік; сапернік