Verbum

wspólny

агульны; супольны;

~a uprawa roli — супольная апрацоўка зямлі;

~e użytkowanie — супольнае карыстанне;

wspólny interes — агульная справа;

~y mianownik мат. агульны дзельнік

współautor

м. сааўтар

współautorstwo

н. сааўтарства

współbrzmieć

незак. z czym быць сугучным чаму

współbrzmienie

н. сугучнасць

współczesność

ж.

1. сучаснасць;

2. адначасовасць

współczesny

1. сучасны;

2. адначасовы

współcześnie

1. у наш час; цяпер;

2. адначасова; у адзін час; у адну эпоху;

istnieć współcześnie z kim — існаваць у адзін час з кім;

3. па-сучаснаму;

współcześnie myślący człowiek — чалавек, які мысліць па-сучаснаму

współczucie

н. спачуванне

współczuć

незак. komu, z kim спачуваць каму