Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dyplomatyczny

dyplomatyczn|y

1. дыпламатычны;

korpus ~y — дыпламатычны корпус;

stosunki ~e — дыпламатычныя адносіны (стасункі);

placówka ~a — дыпламатычнае прадстаўніцтва;

2. дыпламатычны; тактоўны; уніклівы;

~a odpowiedź — уніклівы адказ

dyplomować

незак. дыпламаваць; даваць дыплом

dyplomowany

дыпламаваны, атэставаны;

oficer dyplomowany — афіцэр генеральнага штаба;

dyplomowany logopeda — дыпламаваны лагапед

dyplomowy

дыпломны;

egzamin dyplomowy — дыпломны экзамен; дзяржаўны экзамен

dyr.

= dyrektor — дырэктар

dyrdać

незак. разм. бегчы; шпарыць

dyrdy :

w dyrdy разм. наўскач; бегма

dyrdymalki :

pleść (opowiadać) dyrdymalki — плесці кашалі; гаварыць глупства

dyrekcja

dyrekcj|a

ж.

1. дырэкцыя; кіраўніцтва;

pod ~ą ... — пад кіраўніцтвам ...;

zarządzenie ~i — распараджэнне дырэкцыі;

2. пасада дырэктара; дырэктарства

dyrekcyjny

які належыць да дырэкцыі; дырэктарскі