Verbum

przestawać

przesta|wać

незак.

1. пераставаць; кідаць;

nie ~wał pytać — ён не пераставаў задаваць пытанні;

2. (мець стасункі) вадзіцца;

kto z kim ~je, takim się staje — хто з кім павядзецца, ад таго і набярэцца

przestawiać

незак. перастаўляць

przestawić

зак. пераставіць

przestawny

перастаўны; перасоўны;

szyk przestawny грам. адваротны парадак слоў; інверсія

przestąpić

зак.

1. пераступіць;

2. перан. парушыць;

przestąpić prawo — парушыць закон

przestępca

м. злачынец, злачынца;

przestępca wojenny — ваенны злачынец

przestępczość

ж. злачыннасць

przestępczy

злачынны;

czyn przestępczy — злачынны ўчынак; злачынства

przestępny

юр. злачынны; незаконны;

rok przestępny — высакосны (пераступны) год

przestępować

незак.

1. пераступаць;

z nogi na nogę — пераступаць з нагі на нагу;

2. парушаць (закон)