Verbum

wieścić

незак. кніжн.

1. прадракаць, прарочыць

2. абвяшчаць

wieść 1

незак. весці;

wieść1 rej — весці рэй

wieść 2

ж.

1. вестка; паведамленне;

2. ~ci мн. чуткі; погалас;

zginąć bez ~ci — прапасці без весткі

wieść się

незак. шанцаваць; удавацца;

(nie) ~dzie mi się — мне (не) шанцуе;

jak ci się ~dzie? — як маешся?; як жывеш?

wieśniaczka

ж. сялянка

wieśniaczy

сялянскі, вясковы

wieśniak

м. селянін, вясковец; мужык

Wietnam ~u

м. В’етнам

Wietnamczyk

м. в’етнамец

Wietnamka

ж. в’етнамка