Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abeęinoópruy.
bcćdefghijklłmnoóprsśtuwzż

narznąć

зак. нарэзаць

narzucać

незак.

1. накідаць, накідваць;

2. перан. навязваць; накідаць; дыктаваць

narzucać się

незак. чапляцца за каго, да каго, навязвацца каму

narzucić

зак.

1. накінуць;

2. навязаць;

narzucić komu swoje towarzystwo — навязаць каму сваю кампанію

narzucić się

зак. прычапіцца, навязацца;

гл. narzucać się

narzut, ~u

м.

1. эк. налічэнне, нацэнка, налік;

narzut kosztów — налічэнне затрат;

narzut procentowy — працэнтная нацэнка;

z ~em — з нацэнкай;

2. накідка; накідванне

narzuta

ж. посцілка; покрыва

narzutka

ж. накідка

narzutowy

narzutow|y

наносны;

głazy ~e — валуны

narzynać

незак. нарэзваць; наразаць