Verbum

narzecze

н. лінгв. гаворка; дыялект

narzeczeństwo

н.

1. час ад заручын да вяселля;

2. заручыны

narzeczona

ж. нарачоная, нявеста

narzeczony

м. нарачоны, жаніх

narzekać

незак. наракаць; скардзіцца

narzekanie

н. нараканне; скаргі

narzędnik

м. грам. творны склон

narzędzie

narzędzi|e

н.

1. інструмент;

~e muzyczne — музычныя інструменты;

2. прылада;

~a pracy — прылады працы;

~a rolnicze — сельскагаспадарчыя прылады;

być ~em zemsty перан. быць зброяй помсты

narzędziowiec

м. інструментальшчык

narzędziownia

ж. інструментальны цэх