Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Narvik ~u

м. г. Нарвік

narwać

зак. нарваць; назбіраць;

narwać kwiatów — нарваць кветак

narwal

м. заал. аднарог (Monodon monoceros L.)

narwaniec

м. неўраўнаважаны чалавек; самадур

narwany

неўраўнаважаны, самадурны

nary

мн. нары, юрцы (у турме)

narybek, ~ku

naryb|ek

м.

1. заал. маляўкі;

2. перан. маладняк; маладая змена

narys, ~u

м.

1. лінія; рыса, рыска; драпіна;

2. контур

narysować

зак.

1. нарысаваць; начарціць;

2. перан. намаляваць; выявіць

narząd, ~u

м. анат. орган;

~y mowy — органы маўлення;

~y trawienia — органы стрававання