pozór, ~oru
poz|ór
м.
1. вонкавы выгляд;
na ~ór — з выгляду;
2. выдуманая прычына;
pod ~orem — пад маркай; пад выглядам;
pod żadnym ~orem — ні пад якім выглядам; ні ў якім выпадку
pozrzucać
зак. паскідаць, паскідваць
pozwać
зак. юр. kogoвыступіць з пазовам (іскам) супраць кагo; падаць у суд каго
pozwalać
pozwala|ć
незак. дазваляць;
za dużo sobie ~sz! — ты занадта шмат сабе дазваляеш!;
~m sobie zauważyć, że ... — дазвольце мне заўважыць, што... ; дазволю сабе заўважыць, што...
pozwolenie
н. дазвол;
za czyim ~m — з чыйго дазволу, з чыёй згоды;
za ~m! — калі дазволіце!, з вашага дазволу!
pozwolić
pozwoli|ć
зак. дазволіць;
nie mogę sobie na to ~ć — я не магу сабе гэтага дазволіць;
Pan/Pani pozwolić za mną — калі ласка, ідзіце за мной
pozycja
pozycj|a
ж.
1. пазіцыя; становішча;
~e kluczowe — камандныя вышыні;
2. становішча; поза;
~a leżąca — ляжачае становішча;
3. пункт, месца; артыкул;
druga ~a w spisie rzeczy — другое месца (другая пазіцыя) у спісе прадметаў (рэчаў)