pozwolić

pozwoli|ć

зак. дазволіць;

nie mogę sobie na to ~ć — я не магу сабе гэтага дазволіць;

Pan/Pani pozwolić za mną — калі ласка, ідзіце за мной

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)