Verbum

poła

ж. крысо, пала;

~a płaszcza — крысо паліто;

trzymać się czyjej ~y — трымацца за чыю палу (спадніцу)

połać

ж.

1. прастора, палоса;

wielka połać ziemi — вялікая палоса зямлі;

2. рад (дамоў);

cała połać domów się wali — развальваецца цэлы рад дамоў

połajać

зак. аблаяць; вылаяць

połajanka

ж. лаянка; наганяй

połakomić się

зак. паквапіцца; пагаліцца; пагнацца;

połakomić się na łatwy zarobek — паквапіцца на лёгкі заробак (хлеб)

połamać

зак.

1. паламаць; пераламаць; разбіць;

2. перан. парушыць

połamany

паламаны;

~a linia мат. ломаная лінія

połapać

зак. палавіць

połapać się

зак. зразумець; уцяміць, сцяміць

połaszczyć się

зак.; гл. połakomić się