Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
bcćdefghijklłmnńoprsśtuwzż

polać

зак. паліць; абліць

polać się

pola|ć się

зак. паліцца; пацячы; заструменіць;

~ła się krew — палілася кроў;

~ły się łzy — пацяклі слёзы

Polak

м. паляк

polakierować

зак. палакіраваць

polana

ж. паляна

polanka

ж. палянка

polano

н. палена

Polany

мн. в. Паляны

polarny

polarn|y

палярны;

zorza ~a — паўночнае ззянне;

gwiazda ~a — Палярная зорка

polaryzacja

ж.

1. палярызацыя;

2. перан. паглыбленне разыходжанняў