Verbum

narwaniec

м. неўраўнаважаны чалавек; самадур

narwany

неўраўнаважаны, самадурны

nary

мн. нары, юрцы (у турме)

narybek, ~ku

м.

1. заал. маляўкі;

2. перан. маладняк; маладая змена

narys, ~u

м.

1. лінія; рыса, рыска; драпіна;

2. контур

narysować

зак.

1. нарысаваць; начарціць;

2. перан. намаляваць; выявіць

narząd, ~u

м. анат. орган;

~y mowy — органы маўлення;

~y trawienia — органы стрававання

narzecze

н. лінгв. гаворка; дыялект

narzeczeństwo

н.

1. час ад заручын да вяселля;

2. заручыны

narzeczona

ж. нарачоная, нявеста