Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

napływ, ~u

м.

1. прыток; наплыў;

napływ kuracjuszy — наплыў курортнікаў;

2. геал. нанос

napływać

незак.

1. наплываць; нацякаць; прыплываць;

2. прыбываць

napływowy

napływow|y

наплыўны; наносны;

ludność ~a — навасельцы, прышлыя людзі

napocząć

зак. пачаць, распачаць

napoczęty

пачаты, распачаты

napoczynać

незак. пачынаць, распачынаць

napoić

зак. напаіць

napoleonski

напалеонаўскі

napominać

незак. kogo рабіць заўвагі каму, павучаць каго

napomknąć

зак. o kim/czym; o co згадаць пра каго/што; крануцца чаго; намякнуць на што