Verbum

naprzemianległy

naprzemianległ|y

спец. накрыжляжачы;

kąty ~e мат. накрыжляжачыя вуглы

naprzód

1. наперад;

iść naprzód — ісці наперад;

naprzód do zwycięstwa! — наперад да перамогі!;

2. спярша, спачатку, перш, раней;

3. загадзя

naprzykrzać się

незак. надакучаць, назаляць

naprzykrzanie

н. дакучанне, надакучанне, надакучванне

naprzykrzony

naprzykrzon|y

дакучны, дакучлівы, надакучлівы, назойлівы;

~a mucha — дакучная муха

napsuć

зак. напсаваць; папсаваць

napuchły

апухлы, напухлы

napuchnąć

зак. напухнуць; распухнуць

napuszczać

незак.

1. напускаць;

2. разм. нацкоўваць (на каго)

napuszony

1. надзьмуты;

2. напышлівы