Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

napalić

napali|ć

зак.

1. напаліць;

~ć w piecu — напаліць у печы;

2. накурыць;

ale ~li papierosów! — ну (але ж) і накурылі!

napalm, ~u

м. хім., вайск. напалм

napalmowy

напалмавы

napaplać

зак. разм. набалбатаць, намалоць языком

napar, ~u

м. адвар, настой

naparstek

м. напарстак

naparstnica

ж. бат. наперстаўка (Digitalis L.)

naparzać

незак. напарваць, запарваць, заварваць

naparzyć

зак. напарыць, запарыць, заварыць

napaskudzić

зак. напаскудзіць, набрудзіць, напэцкаць