Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
ailłnoóru

ogolić

зак. пагаліць

ogolić się

зак. пагаліцца

ogolony

паголены;

starannie ogolony — чыста паголены

ogołacać

незак. агаляць; спусташаць

ogołocić

зак. агаліць; спустошыць

ogołocony

аголены, абадраны; спустошаны

ogon

м.

1. хвост;

2. разм. хвост; чарга;

wlec się w ~ie — цягнуцца ў хвасце;

dwie sroki za ogon trzymać — за двума зайцамі гнацца

ogonek

ogon|ek

м.

1. хвосцік;

~ek liścia бат. чаранок (ліста);

2. чарга;

stać w ~ku — стаяць у чарзе

ogoniasty

хвастаты

ogonowy

ogonow|y

хваставы;

zupa ~a — суп з бычыных хвастоў;

kółko ~e — ав. хваставое кола;

kość ~a анат. хвасцец