ogonek

ogon|ek

м.

1. хвосцік;

~ek liścia бат. чаранок (ліста);

2. чарга;

stać w ~ku — стаяць у чарзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)