Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abeęinoópruy.
bcćdefghijklłmnoóprsśtuwzż

narowisty

наравісты;

koń narowisty — наравісты конь

naroże

н. вугал; вуглавая частка; рог

narożnik

м.

1. вугал, вуглавая частка; рог;

2. вуглавы (рагавы) дом; вуглавая прыбудова;

3. навугольнік

narożny

навугольны; рагавы;

dom narożny — дом на рагу

naród, ~odu

nar|ód

м. народ, нацыя;

Organizacja Narodów Zjednoczonych — Арганізацыя Аб’яднаных Нацый

narów, ~owu

nar|ów

м. натурыстасць, наравістасць

narracja

ж. апавяданне, расказванне

narracyjny

апавядальны

narrator

м. апавядальнік

narta

nart|a

ж. часцей мн.~y — лыжы;

jeździć na ~ach — хадзіць на лыжах;

~y biegowe (wodne, zjazdowe) — лыжы бегавыя (водныя, горныя)