Verbum

napieprzyć

зак. наперчыць

napierać

незак. напіраць

napierać się

незак. прыставаць, прасіць (пераважна пра дзіця)

napierśnik

м.

1. нагруднік;

2. гіст. кіраса

napięcie

н.

1. напружанне;

linia wysokiego ~a — лінія высокага напружання;

trzymać w ~u — трымаць у напружанні;

2. фіз. нацяжэнне

napięstek

м. запясце

napiętnować

зак. заклеймаваць

napięty

напружаны; напяты; нацягнуты;

stosunki ~e — нацягнутыя адносіны

napiłować

зак. напілаваць

napinać

незак. нацягваць, напінаць; напружваць;

napinać łuk — нацягваць лук