najwyżej
1. найвышэй; вышэй за ўсё;
2. найбольш;
najwyżej siedem — самае большае сем;
jadać najwyżej raz albo dwa razy dziennie — есці не больш як адзін або два разы на дзень
najwyższy
najwyższ|y
найвышэйшы;
w ~ym stopniu — у найвышэйшай ступені;
Sąd ~y — Вярхоўны суд;
~y czas, żebyśmy poszli — самы час, каб пайсці;
~e piętro — самы высокі паверх;
stopień ~y грам. найвышэйшая ступень;
sprawa ~ej wagi — справа найвышэйшай важнасці