Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

pruski

прускі;

błękit pruski маст. берлінскі лазурак;

kwas pruski хім. сінільная кіслата

Prusy

мн. Прусія

Pruszcz Gdański

м. г. Прушч-Гданьскі

Pruszków

м. г. Прушкаў

Prużany

мн. г. Пружаны

prychać

незак.

1. (пра жывёлу) пырхаць, фыркаць;

2. перан. пырхаць; порскаць

prycza

ж. нары; палок, пол

prym, ~u

м. уст. першынство;

wieść prym — адыгрываць вядучую ролю; задаваць тон; весці рэй

prymas

м. рэл. прымас

prymat, ~u

м. першынство; прымат