Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż
acikłmnptuyz

usprawiedliwić się

зак. апраўдацца

usprawiedliwienie

н. апраўданне;

powiedzieć co na swoje usprawiedliwienie — сказаць што ў сваё апраўданне

usprawiedliwiony

апраўданы;

niczym nie usprawiedliwiony — нічым не апраўданы

usprawniać

незак. рабіць спраўным; паляпшаць; удасканальваць; наладжваць;

usprawniać pracę — паляпшаць (наладжваць) працу

usprawnić

зак. зрабіць спраўным; палепшыць; удасканаліць; наладзіць

usprawnienie

usprawnie|nie

н. павелічэнне эфектыўнасці; упарадкаванне; наладжванне; рацыяналізацыя;

komisja ~ń — бюро рацыяналізацыі