Verbum

gorszyciel

м. спакуснік; звадыяш

gorszyć

незак.

1. паказваць кепскі прыклад; псаваць;

2. выклікаць абурэнне; абураць

gorszyć się

незак.

1. браць кепскі прыклад;

2. абурацца

gorycz

ж. горыч; гаркота; гарчэча;

kielich ~y — чара горычы

goryczka

ж.

1. горыч, гаркота, гарчэча;

2. бат. гарычка (Gentiana L.)

goryl

м. гарыла

gorylica

ж. самка гарылы

gorzała

ж. разм. гарэлка, гара

gorzałka

ж. уст. гарэлка

gorzeć

незак. гарэць; палаць;

~ją świece — гараць свечкі;

~ć wstydem перан. гарэць ад сораму;

gore! уст., абл. гарыць!; пажар!;

na złodzieju czapka gore — хто парася ўкраў, таму ў вушах вішчыць; відаць па вачах, што ходзіць па начах