Verbum

draństwo

н. разм.

1. дрэнь, погань, поскудзь;

2. зборн. свалата

drapacz

м.

1. : drapacz chmur — хмарачос; небаскроб;

2. скрэбла;

3. с.-г. культыватар

drapać

drap|ać

незак.

1. скрэбці, драпаць;

pies ~ie do drzwi — сабака драпае дзверы (скрабецца ў дзверы);

2. чухаць;

~ać głowę — чухаць галаву;

3. пяршэць;

~ie w gardle — дзярэ (пяршыць) у горле;

4. крэмзаць;

chce się ściany (ścianę) ~ać! — хоць галавой аб сцяну!

drapać się

drap|ać się

незак.

1. скрэбціся, драпацца;

2. чухацца;

pies ~ie się — сабака чухаецца;

drapać się w głowie прам., перан. чухаць патыліцу;

3. лезці; караскацца; прадзірацца

drapak

м. разм. дзяркач, галень;

dać ~a — даць драла (лататы)

drapanie

н. скрэбанне, драпанне

drapanie się

н. чуханне

draperia

ж. драпіроўка, драпры

drapichrust

м. бадзяга, валацуга, нягоднік, паганец

drapieżca

м.; гл. drapieżnik