drapać

drap|ać

незак.

1. скрэбці, драпаць;

pies ~ie do drzwi — сабака драпае дзверы (скрабецца ў дзверы);

2. чухаць;

~ać głowę — чухаць галаву;

3. пяршэць;

~ie w gardle — дзярэ (пяршыць) у горле;

4. крэмзаць;

chce się ściany (ścianę) ~ać! — хоць галавой аб сцяну!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)