Verbum

dręczyciel

м. мучыцель

dręczyć

незак. мучыць

dręczyć się

незак. мучыцца

drętwa

ж. заал. электрычны скат (Torpedo)

drętwieć

незак. дранцвець, шэрхнуць;

drętwieć ze strachu — мяртвець (нямець) ад страху;

drętwieć z zimna — дубець (калець) ад холаду

drętwy

анямелы, амярцвелы, змярцвелы;

~a mowa разм. а) пустая балбатня; пустаслоўе;

шаблонная мова