Verbum

drąg

м.

1. шост, жэрдка, кол;

2. штанга

drągal

м. разм. цыбаты (высокі, нязграбны) чалавек; вярста, даўгель, дырда

drążek

м.

1. палка, жэрдка, прэнт;

2. рычаг, падважнік;

~ek sterowy — рычаг кіравання;

3. спарт. трапецыя; перакладзіна, турнік;

~ki мн. паралельныя брусы;

ćwiczenia na ~ku — практыкаванні на перакладзіне

drążenie

н. дзяўбанне

drążyć

незак.

1. дзяўбці, дзяўбаць; вымаць асяродак;

2. перан. тачыць, падточваць; зморваць, знясільваць;

woda drążyć skałę — вада точыць камень;

choroba drążyć organizm — хвароба падточвае арганізм