Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 

wyrwa

ж.

1. пралом;

2. варонка (ад выбуху)

wyrwać

зак. вырваць; выдзерці

wyrwać się

зак. вырвацца;

wyrwać się z czym — разм. выскачыць з чым; вылезці

wyrychtować

зак. разм. падрыхтаваць, наладзіць

wyryć

зак.

1. выкапаць, вырыць (рылам);

2. выгравіраваць

wyryć się

зак. выкапацца, вырыцца

wyrysować

зак. вымаляваць; начарціць; накрэсліць

wyrywać

незак. вырываць

wyrywać się

незак. вырывацца

wyrywek

м. урывак, вынятка