Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 

wyprawić się

зак. адправіцца; выправіцца;

wyprawić się na polowanie — адправіцца на паляванне

wyprawka

wyprawk|a

ж.

1. выраб (скуры);

2. ~a niemowlęca — дзіцячы пасаг;

nie stanie skórka za ~ę — не варта аўчынка вырабу

wyprawny

1. выраблены;

2. атрыманы ў пасаг

wyprażać

незак. напальваць

wyprażać się

незак. смажыцца, пячыся (на сонцы)

wyprażyć

зак. напаліць;

wyprażyć rudę — напаліць руду

wyprężać

незак. нацягваць; напружваць; напінаць

wyprężać się

незак. напружвацца; напінацца

wyprężyć

зак. нацягнуць; напружыць; напяць

wyprężyć się

зак. напружыцца; напяцца