Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wyperfumować się

зак. надушыцца

wyperswadować

зак. komu co адраіць каму што; адгаварыць каго ад чаго; пераканаць каго адмовіцца ад чаго

wypędzać

незак. выганяць, праганяць

wypędzić

зак. выгнаць, прагнаць

wypiastować

зак. выпеставаць, выгадаваць, выняньчыць

wypiąć

зак. выпнуць;

wypiąć pierś — выпнуць грудзі

wypić

зак. выпіць

wypiec

зак. выпечы, спячы

wypieczony

выпечаны, спечаны

wypiek, ~u

м.

1. выпечка;

wypiek chleba — хлебапячэнне;

2. часцей мн.~i — румянец; чырвань; чырвоныя плямы (на твары);

mam ~i — у мяне гарыць твар