Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wypalić

зак.

1. выпаліць;

2. (паліва) спаліць, зрасходаваць;

3. абпаліць (цэглу);

4. выкурыць;

5. стрэліць, выпаліць;

6. перан. выпаліць;

7. разм. выпаліць (у печы)

wypalić się

wypali|ć się

зак. патухнуць, згаснуць, пагаснуць, дагарэць;

lampa się ~ła — лямпа патухла

wypaplać

зак. разбалбатаць, прабалбатацца

wyparcie

н. выцісканне;

wyparcie nieprzyjaciela — выгнанне ворага

wyparować

зак. выпарыцца

wyparowywać

незак. выпарвацца, выпарацца

wyparowywanie

н. выпарванне

wyparzyć

зак. выпарыць

wyparzyć się

зак. папарыцца, выпарыцца (у лазні)

wypas, ~u

м.

1. выпас, паша;

2. адкорм, адпас;

na wypas — на адкорм