Verbum

wynieść się

зак.

1. выбрацца; пайсці прэч;

2. падняцца; узвысіцца

wynik, ~u

м. вынік;

wynik konkursu — вынік конкурсу

wynikać

незак. вынікаць;

wynikać stąd ... — адсюль вынікае…

wyniosłość

ж.

1. узвышша, вышыня;

2. перан. узвышанасць, высакароднасць;

3. пагарда, фанабэрыстасць, ганарыстасць, напышлівасць

wyniosły

1. высокі, узнесены, узняты над іншымі прадметамі;

2. перан. узвышаны, высакародны;

3. пагардлівы, фанабэрысты, ганарлівы, напышлівы

wyniośle

пагардліва, фанабэрыста; ганарыста, напышліва

wyniszczać

незак.

1. знішчаць, вынішчаць;

2. мардаваць, знясільваць;

3. спусташаць; даводзіць да галечы

wyniszczać się

незак.

1. знішчацца, вынішчацца;

2. мардавацца, знясільвацца

wyniszczenie

н.

1. знішчэнне, вынішчэнне;

2. мардаванне, знясіленне

wyniszczyć

зак.

1. знішчыць, вынішчыць;

2. змардаваць, знясіліць;

3. спустошыць; давесці да галечы